De beglazing voor deze ramen bestond uit kleine rechthoekige of ruitvormige ruiten die in de schuiframen werden gehouden door loden kamelen of houten muntins en versterkt met hout. Wanneer eliptische ramen zoals die in deze gevel horizontaal worden geïnstalleerd, worden ze cameo-vensters genoemd. Cameo's werden vaak tegen de muren geslagen langs de entreehallen van Queen Anne-huizen. Koloniale ramen waren meestal openslaande schuiframen die op scharnieren draaiden en vaak werden gecombineerd met houten of bakstenen stijlen die de vleugels van elkaar scheidden.
De frames waren gemaakt van hout of ijzer, en waren voorzien van ruitvormige glas-in-loodramen of rechthoekige ruiten. Gezien de kosten van glas werden de ramen klein gehouden. Muntins waren dik (minstens 2,5 cm breed), waardoor koloniale ramen stevig aanwezig waren. Bij de eerste ontwikkeling van het schuifraam werd de bovenste vleugel aan de onderkant bevestigd, die naar boven gleed.
En naast het uiterlijk zorgen ramen natuurlijk ook voor licht, frisse lucht en een verbinding met de buitenlucht. Sinds de 19e eeuw is de modeverandering niet afgenomen, maar het aantal huishoudens met schuiframen is nog verder toegenomen. Deze mode werd zelfs zo prominent in het VK dat veel huiseigenaren hun ramen door het hele land vervingen door schuiframen. Het gevelraam met spitse bogen van deze dakspaan past bij de steil hellende daklijn en de decoratieve barplanken en zijn allemaal herkenbare kenmerken van de neogotische architectuur.
Ramen die samenwerken met een bovenraam met meerdere panelen (soms stationair, soms verplaatsbaar) en een onderste vleugel met één ruit zijn typerend voor huizen die gebouwd zijn van ongeveer 1880 tot 1915. In het begin van de 19e eeuw bestond het gedeelte van het raam dat werd geopend, het 'openslaande', uit ijzer met loodramen op het glas. Ramen zijn echter een essentieel element in de algehele uitstraling en het architecturale karakter van elk gebouw, vooral oude huizen. Huizen in Georgische stijl hadden dubbelhangende ramen met ofwel twaalf boven de twaalf of negen over negen schuiframen en muntins met een vrij dik profiel. De hogere kwaliteit van gepolijst plaatglas maakte grotere openslaande ramen mogelijk die nog steeds aanwezig zijn.
Ramen vormen een belangrijk onderdeel van een woning — ze bepalen de geschiedenis en cultuur van het gebouw en staan daarom centraal in het totale karakter dat wordt gecreëerd. In de loop van de 19e eeuw profiteerden huisstijlen van Greek Revival tot Queen Anne en daarbuiten van deze verbeteringen, aangezien ruiten verschoven van zes tegen zes naar één ruit in elke vleugel. Nu wordt het gebruik van het schuifraam gebruikt om de geschiedenis en cultuur van een gebouw of huis te behouden. Deze luik uit de late jaren 1740 maakt deel uit van een paar raamluiken van het Deshler-Morris House in Germantown, Pennsylvania, en bestaat uit drie gestapelde panelen.
